- ilk\ bahar
- весна́ (ж)
Türkçe-rusça sözlük. 2013.
ilk\ bahar
Смотреть что такое "ilk\ bahar" в других словарях:
bahar — is. <fars.> 1. İlin qış, yay arasında olan fəsli; yaz. Bahar ayları. Bahar yağışı. Havadan bahar qoxusu gəlir (yaz yaxınlaşır.) – Qurbani der: bahar olur, gəlir yaz; Göllərdə üzüşür ördək ilə qaz. Qur.. . . Şairlər bahar fəslini hamıdan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ilk — sif. 1. Birinci, əvvəlinci, ən əvvəl olan, ən qabaq (son qarşılığı). İlk uşaq. İlk təəssürat. İlk əsər. İlk sıra. – <Səmirə:> İlk günlərdə öz xəstəliyimdən çox, palatada uzanmış yoldaşlarımın vəziyyəti ilə maraqlanırdım. M. Hüs.. Pambıq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
BAHAR — f. Kış ile yaz arasındaki mevsim. İlk bahar. Rebi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
bahar bayramı — is. Genellikle mayıs ayının ilk günlerinde kutlanan bayram Bir bahar bayramının ikinci, üçüncü günleri, abla kardeş kokusunu kim bilir kaçıncı defa alıyordu. O. C. Kaygılı … Çağatay Osmanlı Sözlük
bahar dönemi — is. Yılın kıştan sonra gelen ilk ayları … Çağatay Osmanlı Sözlük
gül — is. <fars.> 1. Çiçək (danışıqda «qızılgül» mənasında da işlənir). Ağaclar gül açıb. Gül dərmək. – . . Bir dəstə gül olaydım; Asılaydım yaxannan. (Bayatı). Bir gül ilə bahar olmaz. (Ata. sözü). . . Hər gülün, hər çiçəyin öz adı, öz surəti… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
List of ethnic, regional, and folk dances sorted by origin — This is a list of ethnic, folk, traditional, regional, or otherwise traditionally assiciated with a particular ethnicity, dances , grouped by ethnicity, country or region. These dances should also be listed on the general, noncategorized index… … Wikipedia
Azerbaijani dances — Part of a series on Azerbaijani people Culture Architecture … Wikipedia
no(v)bəhar — f. ilk bahar, yazın əvvəli; qarayaz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dəyanət — is. <ər.> Möhkəmlik, səbat, öz sözünün üstündə durma. Şikəstə Zakirəm, cövrü cəfaya; Onlar tək deyiləm, dəyanətim var. Q. Z.. Zənnimcə, həqiqi dost çox az tapılar ki, onun sədaqət və dəyanətinə etibar edib dar günündə ona ümid bağlayasan. F … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öz — əvəz. 1. Şəxsinə, özünə aid olan, xas olan, mənsub olan. Öz kitabı. Öz şeyi. Öz yerindən durmaq. Öz vətəninə qayıtmaq. Öz fikrində qalmaq. – Birdən <İskəndərin> tərlan qanadlı xəyalı uçub, öz vətəninə – doğma Azərbaycan elinə getdi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
